اگر به خانه‌ی من آمدی، برای من‌‌‌ای مهربان چراغ بیار. و یک دریچه که از آن به ازدحام کوچه‌ی خوشبخت بنگرم... اینجا گاهی با خودم حرف می‌زنم، یا شایدم گاهی که حرفای دیگران که به دل بشینه. اینجا شبیه خونه‌ی منه. خونه‌ی آدم ذهنشه و قلبش، مگه نه؟ بله، برای فهمیدن و شناخت من جای مناسبی نیست، ولی اگه دنبال نشونه واسه فهمیدنِ خودتون می‌گردید، شاید جرقه‌‌‌ای شه.
